Spis treści

Czasami najbardziej popularne szlaki mają na swojej drodze jedne z najbardziej malowniczych miejsc, które można zobaczyć w życiu i są omijane. Wcale nie dlatego, że są ukryte, czy trudno dostępne, ale mało kto o nich wspomina, a więc po prostu się o nich nie wie. Jednym z takich miejsc jest wąwóz Brúarhlöð, który odwiedziliśmy przy okazji wizyty w islandzkiej szklarni pomidorów Friðheimar, gdzie udaliśmy się na lunch wraz z naszymi przyjaciółmi, geologami Kamilą i Michałem.

Wąwóz Bruarhlod

Bruarhlod (Brúarhlöð), to najwyższa część 10-kilometrowego kanionu, a raczej wąwozu, na rzece Hvita (Hvítá). Znajduje się on w obrębie gminy Hrunamannahreppur i tym samym w pobliżu głównych atrakcji najpopularniejszej trasy turystycznej na Islandii, czyli Złotego Kręgu – 10 km od gejzeru Strokkur, 12 km od wodospadu Gullfoss i 18 km od miejscowości Fludir (Flúðir). Tak więc miejsce to ma świetne położenie, tym bardziej że prowadzi do niego droga utwardzona nr 30 lub delikatnym żwirem droga nr 358, którą jechaliśmy ze szklarni pomidorów. Podróż z Fridheimar zajęła nam około 20 min (18 km), a gdybyśmy chcieli sobie jeszcze bardziej urozmaicić ten odcinek drogi, to skręcilibyśmy na wodospad Faxi, który nazywany jest przez niektórych małym wodospadem Gullfoss.

Wąwóz Bruarhlod bardzo pozytywnie zaskakuje, jest przyjemnym dodatkiem do Złotego Kręgu i wcale nie wymaga od turysty ani zbyt wiele dodatkowego czasu, ani wysiłku, by zobaczyć jego piękno. Z parkingu wystarczy dosłownie podejść kilka kroków, aby znaleźć się w miejscu, które widzisz na dzisiejszych fotografiach.

Filmy o podróżach i życiu w Islandii znajdziesz tutaj: Subskrybuj

Geologia Bruarhlod

Wrażenie robi tu przede wszystkim zielono-niebieska woda, która ma wyjątkowo intensywny kolor. Aż chciałoby się do niej wskoczyć, ale niestety jest to zimna rzeka lodowcowa. Oczywiście niesamowite wrażenie robią tu również skały, które zbudowane są z brekcji.

Brekcja to skała, która składa się z różnych innych kątowych fragmentów skał, które zostały scementowane jakimś spoiwem, np. popiołem wulkanicznym, kiedy mamy do czynienia z brekcją wulkaniczną. I właśnie w Bruarhlod można na własne oczy zobaczyć brekcję wulkaniczną, czyli fragmenty materiału wulkanicznego wyrzuconego podczas erupcji, które zostały spojone popiołem wulkanicznym. A także brekcję tektoniczną, którą budują skruszone w wyniku ruchów tektonicznych skały, które wtórnie zostały spojone różnymi substancjami mineralnymi.

Na tym terenie można również zobaczyć inne ciekawe formy działalności wulkanicznej, np. poduszki lawowe. Poduszka lawowa (lava pilow), to rodzaj lawy, która powstaje w wyniku podwodnej erupcji i kiedy bardzo szybko stygnie oraz jest pod ciśnieniem wody. Jest w kształcie właśnie poduszki albo bochenka chleba i jest jak worek, którego brzegi stygną szybciej niż jego wnętrze. Zbudowane są zazwyczaj z lawy bazaltowej lub andezytowej i kojarzone są z wulkanizmem grzbietu śródoceanicznego. Jednak powstają one nie tylko w głębokich wodach oceanu, ale również jeziorach, rzekach, czy pod lodowcami. Dlatego poduszki lawowe bardzo często można zobaczyć na Islandii.

Historia Bruarhlod

Most, który przebiega przez rzekę Hvita w Bruarhlod, jest trzecim, który zbudowano w tym miejscu. Pierwszy pochodził z 1906 roku, ale został zniszczony podczas zimy w 1929 roku. Drugi uległ zniszczeniu w kolejnym roku, natomiast obecny pochodzi z 1959 roku. Jest on udostępniony zarówno dla samochodów, jak i osób jeżdżących konno. I dopóki w 2010 roku nie wybudowano nowego mostu w okolicy nad Hvitą, to był to jedyny most, którym się tutaj podróżowało. Tak więc nowy most, który łączy Flúdir i Reykholt spowodował, że piękny wąwóz Bruarhlod poszedł w niepamięć (podobna sytuacja miała miejsce z fiordem Hvalfjordur (Hvalfjörður)).

Jednak o Bruarhlod ktoś jednak pamięta – nie tylko my i wy, którzy możecie go odwiedzić, ale także dwa olbrzymy nawiązujące do folkloru nordyckiego – Olbrzym i Olbrzymka – którzy zostali zaklęci w najwyższych dwóch skałach w wąwozie.