Po wielu latach zdecydowałam, że siadam do pianina jeszcze raz i na nowo uczę się gry na tym instrumencie. Dużo czasu spędziłam na szukaniu idealnych dla mnie książek, które w tej nauce, by mi pomogły, ale wreszcie je znalazłam. Są dla mnie fantastyczne w samodzielnej nauce, prowadzą mnie przez kolejne poziomy lekko i przyjemnie.
Czy można zacząć się uczyć gry na pianinie w wieku dorosłym? Oczywiście, że można. Potrzebna do tego jest tylko pasja i dobre materiały do nauki. Ja swoje pierwsze lekcje gry na pianinie miałam w wieku pięciu lat, jednak nigdy nie były one regularne. Miałam wielu nauczycieli, ale zawsze tylko na chwilę i przy okazji. Skończyło się na tym, że niby umiem grać, bo znam nuty, coś tam pogram i sama skomponuję, ale nie jestem na poziomie, z którego byłabym zadowolona.
Parę miesięcy temu postanowiłam wrócić do nauki gry na pianinie całkowicie od podstaw. Moim zdaniem umiejętność gry na jakimkolwiek instrumencie jest szalenie ważna. Ja dodałam sobie kolejne zadanie, aby w wieku dorosłym nauczyć się również gry na skrzypcach, ale o tym będę opowiadać innym razem.
Dzisiaj konkretnie – o książkach do nauki gry na pianinie, które świetnie się u mnie sprawdziły i dalej sprawdzają.
Alfred’s Basic Adult Piano Course – Adult All-in-One Course Level 1 – jest to książka, o której słyszałam dużo pozytywnych opinii na różnych stronach internetowych i im zaufałam. Książka jest fantastyczna dla osób, które zarówno chcą sobie przypomnieć, jak to było z tym graniem na pianinie, jak i dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z tym instrumentem. Strona po stronie idzie bardzo gładko. Nie czuję, abym się jakoś specjalnie wysilała i jestem zaskoczona, jak szybko zakańczam kolejne rozdziały. Książka jest w języku angielskim, bardzo przystępnie napisana.
The Complete Book Of Scales, Chords, Arpeggios & Cadences – skale, akordy, arpeggio, kadencje. Trochę teorii, przydatnych informacji na temat fundamentów muzyki na początku książki, a dalej już same ćwiczenia paluszków! Tonacja po tonacji. Te ćwiczenia, choć niektórym mogą się nudzić, są mega ważne, by dobrze wyćwiczyć palce, płynnie grać i nabrać pożytecznej wiedzy. Dla mnie z tego zakresu jest to najlepsza książka, którą w życiu miałam w rękach.
Alfred’s Essentials of Music Theory: A Complete Self-Study Course for All Musicians – zawsze marzyłam, by zaopatrzyć się w dobrą książkę do teorii muzyki, aby tę muzykę zrozumieć i być świadomą tak kompletnie, o co w niej chodzi. W Polsce nigdy nie znalazłam takiej, która by mi ją dobrze wytłumaczyła i cieszę się, że wydałam trochę więcej pieniędzy na tę. Jest to książka od razu z ćwiczeniami i – jako, że jest to o teorii muzyki – nie tylko dla pianistów. Przerabiam ją bardzo wolno, ale wierzę, że kiedyś ją skończę.
Ulubione dwie polskie książki, które kiedyś dostałam… – mam kilka książek po polsku do nauki gry na pianinie, ale przyznam szczerze, że nie przepadam za nimi. W ogóle zawsze wolałam uczyć się wszystkiego z angielskich publikacji. Natomiast chętnie wspomnę o: Gamy i pasaże na fortepian (Zbigniew Drzewiecki, Jan Ekier, Jan Hoffman, Adam Rieger, PWM) oraz Z dawnych wieków (Zbigniew Śliwiński, PWM), które z ręką na sercu mogę polecić – zresztą to taka klasyka.