Tekst powstał w ramach zaliczenia europejskich praktyk studenckich Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na kierunku Turystyka i Rekreacja, które miały miejsce w 2015 roku.
Hochalpenstrasse to jedna z najsłynniejszych wysokogórskich tras Europy, która ciągnie się serpentynami poprzez lasy i łąki w poprzek grzbietu Wysokich Taurów i w pobliżu najwyższego szczytu Austrii, Grossglockner („Wielki Dzwonnik”) 3798 m n.p.m. Na mapach samochodowych oznaczona została jako droga krajowa b107. Hochalpenstrasse, nazywana również Grossglockner Hochalpenstrasse zaczyna się w miejscowości Bruck w kraju związkowym Salzburg (do 30 lat XX w. nazwa brzmiała Bruck „im Pinzgau”), a kończy w okolicach miejscowości Lienz w Tyrolu. Z całej tej liczącej ok. 50 km trasy mającej aż 36 zakrętów, można podziwiać najbardziej malownicze krajobrazy Alp. Dużą atrakcją na tej trasie jest pokonywanie ogromnej różnicy poziomów wynoszącej aż 1766 m, co wiąże się z podróżą przez różne piętra roślinne i klimatyczne.
Pomysł zbudowania drogi, jako atrakcji turystycznej powstał w 1922 r. W 1924 r. inżynier Franz Wallach otrzymał zlecenie wytyczenia trasy przez Hochtor. Budowa trwała 5 lat. Uczestniczyło w niej 3200 robotników. Ukończona została w 1935 r. Od tego czasu – w miesiącach letnich przyciąga ogromne rzesze turystów podziwiających rozciągające się z niej przepiękne panoramy górskie. Okolice tą odwiedza prawie 900 tys. turystów rocznie.
Symbolem drogi jest świstak. Świstaki można spotkać baraszkujące w różnych miejscach, nawet przy punktach widokowych. Na drodze co jakiś czas można zobaczyć też znak drogowy ostrzegający „ Achtung Murmeltiere!”
Płatny odcinek Hochalpenstrasse rozpoczyna się w miejscowości Fusch leżącej na wysokości 813 m n.p.m., a kończy się na przełęczy Hochtor leżącej na wysokości 2504 m n.p.m Hochtor, jest najwyższym punktem położonym na samej trasie i jest to miejsce graniczne pomiędzy dwoma krajami związkowymi Salzburgiem i Karyntią.
Opłata za przejazd tym odcinkiem Hochalpenstrasse wynosi 33 euro. Trasa dla ruchu turystycznego otwarta jest w sezonie letnim (tj. początek maja, do 15 września) od godz. 6-20, od 15 czerwca do 15 września godziny otwarcia wydłużone są od 5.00-21.30, zaś od 16 września do początku listopada od 6.00 do godziny 19.30. W zimie trasa jest zamknięta. W wyjątkowych przypadkach, gdy w sezonie letnim spadnie śnieg, trasa również jest zamknięta.
Wystawy wzdłuż trasy czynne codziennie od 9-17. Opłata za przejazd obejmuje również możliwość skorzystania z innych atrakcji ulokowanych przy drodze. Czyli wstęp na szlaki krajobrazowe, wystawy i możliwość korzystania z placów zabaw i parkingów. W punkcie obsługi turystów istnieje możliwość nabycia przewodnika turystycznego, m. in. w języku polskim. Za dodatkową opłatą (4 euro) możemy zakupić znacznie bardziej obszerny informator, zawierający piękne zdjęcia z trasy. Sklepy z pamiątkami oferują mnóstwo gadżetów z logiem trasy – świstakiem.
Od głównej nitki Hochalpenstrasse odgałęziają się dwie trasy prowadzące odpowiednio na punkt widokowy Edelweißspitze oraz druga prowadząca na punkt widokowy Franz–Josefs–Höhe.
Pierwszy odcinek to krótka 1,5 km droga – „Droga Szarotek”, wiodąca na platformę widokową powstałą na zrównanym wierzchołku szczytu Edelweißspitze, który w wyniku tych, że prac został obniżony o około 6 m (do 2571 m n.p.m.). Na tym sztucznym tarasie, znajduje się kamienna, owalna wieża widokowa. Przy dobrej pogodzie możemy obejrzeć z niej panoramę około 30 alpejskich trzytysięczników. Drogą mogą poruszać się samochody osobowe, motocykle lub rowery. Autokary nie mogą korzystać z tej drogi. Przy punkcie widokowym znajduje się parking i restauracja Edelweisshütte.
W Guttal od trasy odchodzi drugi odcinek do punktu widokowego Franz–Josefs–Höhe. Punkt ten nazwany został na cześć Cesarza Franciszka Józefa, który wspiął się tam z Heiligenblut w roku 1856. Z punktu możemy podziwiać najwyższy szczyt Austrii Grossglockner oraz leżący u jego podnóża lodowiec Pasterze (najdłuższy w Alpach Wsch.). Znajduje się tam również ośrodek turystyczny Besucherzentrum.
Pomiędzy tymi dwoma odgałęzieniami „Drogi Wysokoalpejskiej” znajduję się przełęcz Fuscher Törl. Na przełęczy ulokowana została kapliczka ku czci robotników, którzy zginęli podczas budowy drogi. Dalej główna nitka Hochalpenstrasse prowadzi do Lienz przez miejscowość Heiligenblut.
Ważną atrakcją leżącą przy trasie (14,5 km od Fusch) jest alpejski rezerwat przyrody Wildpark Ferleiten (1145 m n.p.m.). Można tam zobaczyć zwierzęta alpejskie, jak i sprowadzone z róznych stron świata. Żyje tam ponad 200 gatunków przedstawicieli fauny. Zobaczyć można m. in.: kozice górskie, muflony, niedźwiedzie, wilki, świstaki, sowy. Ale są również małpy i bizony. Wstęp do parku kosztuje 7,5 euro dla osoby dorosłej, 3,5 euro dla dzieci od 4-14 lat.
Tuż obok znajduje się położony w pięknej scenerii rekreacyjny park Freizeitpark. Cieszy się dużą popularnością wśród dzieci z powodu różnorodnych miejsc zabaw (huśtawki, pontony, karuzele, autka). Wstęp jest bezpłatny.
Kolejny obiekt warty uwagi to Piffkar na wysokości 1620 m n.p.m.. Znajduje się tam ścieżka edukacyjna poświęcona wodzie. Jest tam również ekspozycja poświęcona drogom i tunelom w Wysokich Taurach. 230 m wyżej w punkcie Hochmais znajdziemy tablice informacyjne na temat widocznych już pierwszych lodowców.
Następnym miejscem, w którym warto się zatrzymać jest Natur Schau. Położone wysokości 2260 m n.p.m. To niewielkie muzeum flory, fauny i ekologii obszaru Wysokich Taurów. Znajduje się tam kino, w którym można obejrzeć film „Murmi Show” o życiu świstaków. Ciekawym obiektem leżącym przy trasie, jest stara, średniowieczna kopalnia złota – Knappenstube. W połowie XVI w. wydobywano w niej nawet do 900 kg kruszcu rocznie.
Blisko 30 km od początku trasy możemy zobaczyć dwa kolejne przykłady dobrej organizacji ruchu turystycznego przez Austriaków. Jeden z nich to ścieżka wokół jeziora Fuscher Lacke, przy której ulokowano ekspozycje dotyczącą technicznych aspektów budowy Hochalpenstrasse. Drugi obiekt położony zaledwie 200 m od pierwszego to geologiczne muzeum „pod chmurką”. Możemy zobaczyć tam okazy skał z różnych miejsc z obszaru Wysokich Taurów i jednocześnie zapoznać się z ciekawą budową geologiczną tych gór.
Po pokonaniu ponad 33 km od miejscowości Fusch docieramy na najwyższy punkt (2504 m n. p. m.) naszej trasy. Jest to Hochtor, przełęcz wykorzystywana od blisko 4 tyś lat do pokonywania Alp. Hochalpenstrasse przebiega ponad 300 m tunelem pod samą przełęczą. Na ścieżce spacerowej zlokalizowanej przy trasie możemy obejrzeć ekspozycję dotyczącą badań i artefaktów znalezionych na przełęczy, które dokumentują przeszłość historyczną tej ważnej przełęczy alpejskiej. W roku 1935 w tym miejscu odbyła się uroczystość otwarcia tejże trasy.